Etiquette

De trouwring is in oorsprong een ononderbroken cirkel van goud. Dit is het symbool van de eeuwig durende liefde. Het goud van de trouwring staat voor de onvergankelijke band tussen de twee geliefden.

 

Wat is nu de plaats voor de trouwring? Dat is een vraag die op vele manieren beantwoord kan worden. De trouwring zou van oorsprong aan de linker ringvinger gedragen worden, omdat de ring zo direct verbonden zou zijn met een bloedader naar het hart. Daarnaast kan de geloofsovertuiging bepalen wat de plaats is van de trouwring. Voor rooms-katholieken is de plaats van de trouwring aan de linker ringvinger. Voor de protestanten is dit juist aan de rechter ringvinger.

Als geloof geen invloed heeft zijn er meer praktische zaken die overwogen kunnen worden. Een rechtshandige zal de trouwring aan de linkerhand minder lastig vinden bij de dagelijkse bezigheden. De ring wordt ook minder beschadigd aan de linkerhand.

De rechter ringvinger is over het algemeen (bij rechtshandigen) iets dikker dan de linker ringvinger. Het is een overweging om te beginnen met de rechter ringvinger en de ring naar links verplaatsten als door het goede getrouwde leven de ring strakker gaat zitten. Hoewel dit laatste in het licht van de aandacht voor overgewicht niet al te gemakkelijk genomen moet worden!


  Rianne en Daan, getrouwd in Thailand.


Voor de ceremonie met de ringen wordt vaak gebruik gemaakt van een kussentje, bijvoorbeeld gemaakt van de stof van de trouwjurk. Als een klein kind de ringen aandraagt is het belangrijk te ringen zo neer te leggen of vast te maken dat ze niet van het kussentje af kunnen rollen. Zorg er echter voor dat er geen grote onhandige knoop gebruikt wordt die niet los te krijgen is op het moment dat dit nodig is. Even oefenen kan geen kwaad.

Bij een kerkelijke huwelijksinzegening wordt meestal de ceremonie met de ringen in de kerk gedaan. Tijdens de burgerlijke plechtigheid worden dan geen ringen uitgewisseld.


Het kan raadzaam zijn om tijdens het aanschuiven van de ringen deze niet helemaal over de vinger te schuiven. Van de spanning kan de ring knellen, zweethanden werken tegen, de ring moet misschien strak over een knokkel etc. De bruid of bruidegom kan de ring ongezien zelf op de juiste plaats schuiven. Ook hier kan even oefenen een uitkomst bieden.